Hedenmorgen ontving ik van Interpolis het nieuwe polisblad voor mijn woonhuisverzekering. Dat is niet nieuw. Ik krijg die ieder jaar rond deze tijd. Mooie grote envelop. Wit. Groen Interpolis logo. Glashelder adresvenstertje. Je zou bijna in paniek raken als ze dat ineens veranderen. Maar ik ga het niet hebben over de envelop. Ik ga het hebben over de inhoud van de envelop.

Het polisblad. Die krijg je ieder jaar. Waarop staat welke verzekeringen je hebt afgesloten bij Interpolis. Keurig berekeningetje erbij hoe het totaalbedrag is opgebouwd. Inzichtelijk. Transparant. Glashelder! Mijn oog valt op “Dienstverlening Rabobank”. Welke dienstverlening? Ik ben dit jaar helemaal niet bij Rabobank naar binnen gelopen om over mijn woonhuisverzekering te praten. Sterker nog: die is ooit in 2003 afgesloten en loopt ieder jaar stilzwijgend door. Waarom betaal ik dan € 21,78 aan Interpolis? Ieder jaar weer. Al 9 jaar lang. Ik gooi het op Twitter.

Vervolgens rol ik van de ene verbazing in de andere. Rabobank Voorne-Putten Rozenburg reageert op mijn tweet en verwijst me naar de website van Interpolis. Daar lees ik onder andere:

“In plaats van een provisie (percentage van de premie) hanteren ze vaste vergoedingen die in verhouding staan met de inspanningen die de Rabobank levert om de klant van dienst te zijn.”

Dus Interpolis én Rabobank rekenen alvast € 21,78 met me af voor het geval ik een vraag heb voor één van de Rabobank medewerkers over mijn woonhuisverzekering. Of ik dat ook daadwerkelijk ga doen is een tweede vraag. Ik betaal dus al, terwijl ik nog geen enkele dienst heb afgenomen. Tijd voor een bezoekje aan Rabobank Voorne-Putten Rozenburg.

“Goedemiddag”
“Goedemiddag mevrouw”
“Ik heb een vraag over het nieuwe polisblad van mijn woonhuisverzekering. Nou ja eigenlijk geen vraag. Ik kom gewoon 10 minuten van uw tijd verspelen.”
(De Rabobank medewerker kijkt me aarzelend aan)
“Het gaat namelijk hierom. Ik betaal ieder jaar € 21,78 voor dienstverlening Rabobank, maar eigenlijk doen jullie daar nooit wat voor. Sterker nog het staat hier op de website van Interpolis.”
(Rabobank medewerker kijkt me glimlachend aan)
“Dat klopt mevrouw. Dat doen alle banken en verzekeraars.”
“Allemaal?”
“Ja allemaal. Alleen wij maken het inzichtelijk.”
“Oh ja dat is wel fijn dan. Dan weet ik tenminste dat ik dit gesprek al betaald heb.”
“Dat klopt”
“Maar u bent het toch wel met me eens dat dit bizar is. 20% van het totaalbedrag van mijn woonhuisverzekering is reeds in rekening gebracht om met u te mogen praten. Hier en nu.”
“Ja ik weet het mevrouw, maar dat is nou eenmaal zo.”
(Inmiddels heeft meneer de Rabobank medewerker een glimlach van oor tot oor)
“Nou gezellig hoor zo kletsen. Ik kom volgend jaar weer terug, want ik heb dan toch al betaald voor dit gesprek.”
“Dat mag mevrouw”
“Er is natuurlijk niemand die ieder jaar bij Rabobank naar binnenloopt en gezellig met een medewerker over zijn/haar woonhuisverzekering gaat praten.”
(Meneer de Rabobank medewerker trekt glimlachend zijn schouders op)
“Nou ja ik wens u nog een fijne dag en tot volgend jaar dan maar.”
“Tot ziens mevrouw”

Er zullen nu ongetwijfeld mensen zijn die denken “Ach meid maak je niet zo druk, het is maar € 21,78.“. Dat klopt. Maar wacht even… Reken je even mee?

Volgens Rabobank hebben zij ruim 1 miljoen hypotheken afgesloten. Dat betekent dat er dus ook ruim 1 miljoen woonhuisverzekeringen zijn afgesloten. Volgens Interpolis betaalt iedere verzekerde tussen de € 1,00 en € 2,50 per maand voor “dienstverlening Rabobank”. In mijn geval is dat € 1,815 per maand. Redelijk gemiddeld. € 21,78 x 1 miljoen hypotheken (het zijn er zelfs nog meer) betekent dat Interpolis een krappe € 22.000.000 incasseert. En dit alleen om gebruik te kunnen maken van een Rabobank medewerker om je verzekering bij Interpolis te regelen. En dat ieder jaar weer. Je hoeft er niks voor te doen. Alleen netjes betalen.

Maar nog iets. Rabobank schrijft op haar website bij de “values“: “Rabobank Group wants to be fair, honest, conscientious and trustworthy in all its dealings”. Interpolis heeft niet specifiek een pagina op hun website. Wel is te lezen: “Vertrouwen en gelijkwaardig­heid zijn nog steeds de basis voor onze manier van werken.”

Het verbaast me niks dat mensen de financiële wereld niet meer vertrouwen. Hoeveel “verborgen” kosten zouden we nog meer betalen? Ieder jaar weer.

Wel een fijn gevoel trouwens dat Interpolis alvast Rabobank voor me betaald heeft. Weer een zorg minder.